Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz samodzielnie określić warunki przechowywania lub dostępu plików cookie w Twojej przeglądarce.

Zamknij cookies
Menu mobilne
Publikacje Instytutu Zachodniego

Serwis Instytutu Zachodniego 36/2018

  • SZEF BANKU GOLDMAN SACHS BĘDZIE KREAOWAŁ POLITYKĘ EUROPEJSKĄ NIEMIEC (TM)

#Kukies #Scholz #MinisterstwoFinansów #Niemcy #UE #GoldmanSachs

Jörg Kukies (50 lat), jeden z szefów banku Goldman Sachs, obejmie funkcję sekretarza stanu ds. polityki europejskiej i regulacji rynku finansowego w federalnym Ministerstwie Finansów kierowanym przez Olafa Scholza (SPD) w nowym rządzie niemieckim.

Kukies był w młodości przewodniczącym socjaldemokratycznej młodzieżówki w Nadrenii-Palatynacie. W ostatnich latach nie angażował się jednak w działalność w SPD. Po studiach na Harvardzie i uzyskaniu tytułu doktorskiego na uniwersytecie w Chicago pracował w banku Goldman Sachs w Londynie i Frankfurcie. W 2014 r. razem z Wolfgangiem Finkiem objął kierownictwo banku w Niemczech. W Goldman Sachs pracował łącznie przez 17 lat.

Ze względu na brak wcześniejszej znaczącej aktywności politycznej, objęcie ważnej funkcji w Ministerstwie Finansów przez Kukiesa wzbudziło zainteresowanie opinii publicznej w Niemczech. Przejścia ze sfery bankowej do świata polityki należą do rzadkości w RFN. Przypadek Kukiesa porównywano w prasie niemieckiej do praktyki amerykańskiej: w otoczeniu Donalda Trumpa znalazło się wielu byłych pracowników banków, m.in. Steven Mnuchin, Stephen Bannon, Gary Cohin i Anthony Scaramucci.

Ponadto, z uwagi na bankową ścieżkę dotychczasowej kariery Kukiesa, komentatorzy zauważyli potencjał konfliktu z jego przyszłym szefem, socjaldemokratą Scholzem.

http://www.faz.net/aktuell/wirtschaft/goldman-sachs-chef-joerg-kukies-wechselt-ins-finanzministerium-15501552.html

  • NAJNOWSZY RAPORT NIEMIECKIEGO WYWIADU NA TEMAT KOREI PÓŁNOCNEJ (SW)

#BND #KoreaPółnocna #brońjądrowa #Niemcy

Brytyjskie media poinformowały o niektórych wnioskach zawartych w najnowszym raporcie przygotowanym przez niemiecką Federalną Służbę Wywiadowczą BND (Bundesnachrichtendienst) na temat obecnej sytuacji w Korei Północnej. Zamieszczone w nim treści najpierw zostały przedstawione podczas zamkniętego spotkania wiceszefa BND Ole Diehla z niemieckimi deputowanymi, a później „wyciekły” do mediów.

W raporcie wiele uwagi poświęcono ostrzeżeniom dotyczącym możliwości użycia przez Koreę Północną broni jądrowej oraz rakiet służących do jej przenoszenia. Z ustaleń BND wynika, że obecny ich zasięg pozwala zaatakować cele w Niemczech oraz w innych państwach Europy Centralnej (w tym w Polsce).

Wśród innych ujawnionych kwestii wskazano m.in. na: nieskuteczność międzynarodowych sankcji wymierzonych w Koreę Północną, występującą tam sytuację polityczną i gospodarczą, najnowsze działania północnokoreańskiej dyplomacji oraz negocjacje prowadzone przez oba państwa koreańskie.

https://news.sky.com/story/north-korea-rockets-fitted-with-nuclear-weapons-can-reach-central-europe-11295721

  • KOMISJA EUROPEJSKA NIE ZABLOKUJE PROJEKTU NORD STREAM 2? (WO)

#NordStream2 #EUGAL #KE #Niemcy

Ujawnione przez portal „Politico” dokumenty pochodzące ze służb prawnych Rady Unii Europejskiej jednoznacznie wskazują, iż próba zablokowania przez Komisję Europejską projektu Nord Stream 2 może w praktyce być niemożliwa, ponieważ unijne prawodawstwo nie dotyczy bezpośrednio gazociągów, które wykraczają poza 200-milową strefę przybrzeżną należącą do państw członkowskich UE.

Taka informacja może szczególnie niepokoić państwa Europy Środkowo-Wschodniej, które liczyły na działania KE w celu zablokowania kontrowersyjnej z ich punku widzenia inwestycji. Szczególnie władze polskie podkreślały, iż gazociąg może doprowadzić do zachwiania równowagi strategicznej w regonie poprzez powrót władz rosyjskich do taktyki opartej na „szantażu gazowym”.

W dniu 21 marca br. działająca w Parlamencie Europejskim pod kierownictwem prof. Jerzego Buzka Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii przyjęła projekt zmian w tzw. dyrektywie gazowej, który koliduje z koncepcją Nord Stream 2. Obecnie można jedyne spekulować, na ile ta inicjatywa okaże się skutecznym narzędziem przeciwdziałania temu projektowi.

W tym kontekście niepokoić może decyzja władz Niemiec o wydaniu części pozwoleń na dalszą budowę tej magistrali gazowej, tak aby gaz bezpośrednio z Federacji Rosyjskiej do RFN mógł zacząć płynąc w 2019 r. Paradoksalnie jednak na przeszkodzie terminowemu oddaniu do użytku tego projektu nie stanęło unijne prawodawstwo, a opóźnienia w realizacji przedłużenia Nord Stream 2 na lądzie, czyli gazociągu EUGAL, który miał stanowić podstawę funkcjonowania niemieckiego huba gazowego umożliwiającego reeksport rosyjskiego gazu do państw Europy Środkowej i Wschodniej, Ukrainy, a nawet Włoch.

http://www.spiegel.de/wirtschaft/unternehmen/nord-stream-2-auflagen-fuer-ostsee-pipeline-laut-gutachten-unzulaessig-a-1196587.html

http://www.spiegel.de/wirtschaft/unternehmen/gazprom-will-vertraege-mit-ukrainischemnaftogaz-konzern-aufloesen-a-1196298.html

http://www.spiegel.de/wissenschaft/natur/nord-stream-2-nabu-klagt-gegen- erdgas-pipeline-durch-ostsee-a-1196085.html

  • UNIA EUROPEJSKA REKORDOWYM DONATOREM POMOCY HUMANITARNEJ W 2018 R. (JDP)

#migracje #pomochumanitarna #UE #RFN

W 2018 r. Unia Europejska i jej państwa członkowskie sfinansowały 76% globalnej pomocy humanitarnej (3,33 mld USD). To rekordowy udział w dotacji, pozostający bez precedensu w ostatnich dwóch dekadach (stan na 21.03.2018).

O wielkości unijnej pomocy przesądziły dwa czynniki: konieczność sfinansowania działań stabilizacyjnych służących ograniczeniu ruchu migracyjnego do Europy oraz zdecydowane ograniczenie pomocy płynącej dotychczas od rządu USA (ze zwyczajowych 30% do 9%).

Unijne środki skierowane zostały głównie na obszar tzw. bliskiej zagranicy Europy, gdzie przebywało najwięcej uchodźców i migrantów, potencjalnie kierujących się do UE: do Turcji (19%), Syrii (8%), Nigerii (7%), Sudanu Południowego, Libanu i Jemenu (po 5%), Jordanii, Iraku i Etiopii (po 3%).

Największym donatorem indywidualnym była Komisja Europejska (która przekazała 50% pomocy), a najwyższe wsparcie pochodzące od rządu przekazały Niemcy (11%). Znaczący udział w przekazanej potrzebującym pomocy miały Wielka Brytania (7%), Szwecja (4%) i Belgia (2%). Poniżej 0,5% przekazały: Włochy, Finlandia, Holandia, Dania, Irlandia, Luksemburg, Francja i Polska, a mniej niż  0,05% ‒ Hiszpania, Austria, Estonia, Lichtenstein, Czechy i Malta. Wśród dziesięciu państw UE, które nie uczestniczyły w finansowaniu pomocy dla ofiar konfliktów i kryzysów humanitarnych, znalazły się: Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Grecja, Litwa, Łotwa, Portugalia, Rumunia, Słowacja i Węgry.

https://fts.unocha.org/global-funding/overview/2018


Instytut Zachodni w Poznaniu

ul. Mostowa 27 A
61-854 Poznań
NIP: 783-17-38-640