Druga Zeitenwende, czyli francuskie przewidywania po wyborach w Niemczech
#Wybory2025 #AutonomiaStrategiczna #Merz #Macron #Trump
Wybory federalne w Niemczech, wygrane przez CDU/CSU pod wodzą Friedricha Merza, odbiły się we Francji szerokim echem. W połączeniu z chaotycznymi posunięciami administracji Donalda Trumpa wobec europejskich partnerów, prawdopodobne utworzenie rządu pod przewodnictwem chadeków rodzi w Paryżu duże nadzieje.
Marie Krpata, dziennikarka „La Croix”, stwierdziła w swoim powyborczym artykule, że przejęcie urzędu kanclerskiego przez Merza może doprowadzić do „drugiej Zeitenwende” w polityce zagranicznej Niemiec. Podczas gdy termin ten, ukuty przez ustępującego kanclerza Olafa Scholza, oznaczał za jego kadencji m.in. większą współpracę kraju z USA w ramach NATO, pod rządami Merza ma on według autorki przynieść zwrot Niemiec ku konceptowi „strategicznej autonomii” Europy, promowanemu przez prezydenta Francji Emmanuela Macrona. W praktyce zmiana ta sprowadzać by się miała do współpracy niemiecko-francuskiej w zakresie rozwoju europejskiej bazy przemysłu obronnego, tworzenia „europejskich championów” czy rozmów na temat rozciągnięcia na Europę francuskiego „parasola nuklearnego”.
„Le Monde” określił wynik wyborów do Bundestagu „potrójnym szokiem”. Stwierdzając, że chwalona niemiecka stabilność polityczna przeszła do historii, francuski dziennik opisuje jako wstrząsające: osłabienie tradycyjnych partii władzy (uznawane przez gazetę za wpisujące się w ogólnoeuropejski fenomen), historyczny wynik wyborczy Alternatywy dla Niemiec oraz ogłoszenie przez Merza chęci zbudowania niezależności od USA. Redaktorzy gazety nazwali ten ostatni akt „oświeconym” w obliczu odwrócenia się Trumpa od Europy i jej systemu demokratycznego, a także zbliżenia się USA z Rosją, i to, jak podkreśla dziennik, w trakcie niszczycielskiej wojny w Ukrainie. Autorzy artykułu przyznali, że silne zaangażowanie Niemiec w jedność europejską ma szczególne znaczenie dla Francji. Życzyli oni Merzowi i Borisowi Pistoriusowi (ich zdaniem − następcy Scholza jako lidera SPD) pomyślnych negocjacji w sprawie utworzenia rządu.
Dziennik „Le Parisien” opisując reakcje zachodnich polityków na zwycięstwo Merza, podkreślił przede wszystkim entuzjazm Macrona, który zadeklarował gotowość do osiągnięcia wraz z niemieckim przywódcą „wielkich rzeczy” oraz zdecydowaną niechęć tego ostatniego do wchodzenia w koalicję ze skrajną prawicą. Gazeta zwróciła również uwagę na słowa premiera Hiszpanii Pedro Sáncheza, który wyraził nadzieję na wzmocnienie autonomii strategicznej Europy w obliczu wygranej CDU. Na uwagę zasługuje także wzmianka redakcji o zadowoleniu premiera Izraela Binjamina Netanjahu, którego Merz zdążył zaprosić do Niemiec na oficjalne spotkanie (co stoi w sprzeczności z wyrokiem Międzynarodowego Trybunału Karnego, uznającego Netanjahu za zbrodniarza wojennego i domagającego się jego aresztowania). (J. Pabisiak)