Z Archiwum Instytutu Zachodniego, nr 46/2025: „Z pamiętnika szabrownika, czyli o nieudanej wyprawie na Międzyrzecz”

Zajmowanie ziem przyłączonych do Polski w wyniku II wojny światowej, propagandowo zwanych Ziemiami Odzyskanymi, było zadaniem trudnym ze względu na kilka czynników. Jednym z tych, który wpłynął negatywnie na ten proces i jednocześnie na trwałe zapisał się w pamięci i wspomnieniach osadników, był szaber. Chodzenie na szaber, szabrowanie, szaberplace – to pojęcia, które jednoznacznie łączą się z opowieścią o Ziemiach Odzyskanych. W zasobach Instytutu Zachodniego znajdują się wspomnienia jednego z szabrowników, który dołączył do parającej się tym zajęciem grupy i wyruszył w 1945 r. do Międzyrzecza. Jego losy pokazują trudną sytuację na Ziemiach Zachodnich i Północnych w 1945 r. oraz niecodzienne koleje losu szabrownika.