Niemieckie kontrole graniczne – tylko „teatralny gest”?
#Niemcy #Imigranci #kontrole graniczne #Scholz #AfD #FDP #CDU/CSU
Wprowadzone przez rząd Olafa Scholza wyrywkowe kontrole graniczne na wszystkich granicach lądowych (od 16.09.br.), które są próbą ograniczenia nielegalnej migracji, wywołały falę krytyki zarówno ze strony opozycji, jak i partii koalicyjnych. Głównym zarzutem jest pozostawienie luki w przepisach, która pozwala osobom ubiegającym się o azyl na dalsze przekraczanie granic. Krytycy twierdzą, że kontrole powinny obejmować także migrantów starających się o azyl, co odpowiadałoby rosnącym oczekiwaniom opinii publicznej dotyczącym zmniejszenia napływu uchodźców do Niemiec.
Alice Weidel, liderka AfD, oskarżyła rząd o prowadzenie „teatralnej polityki”, która ma niewielki wpływ na rzeczywiste ograniczenie napływu migrantów. „Jeśli nie będziemy deportować osób nielegalnie przebywających w Niemczech, te kontrole graniczne będą jedynie pozornym działaniem” – dodała Weidel w wywiadzie dla „Die Welt”. W podobnym tonie wypowiedział się Alexander Tchrome, rzecznik CDU/CSU ds. polityki wewnętrznej, który stwierdził, pozostawienie luki prawnej dla osób ubiegających się o azyl jest nieodpowiedzialne i nie spełnia oczekiwań obywateli.
Z kolei politycy koalicyjnej FDP domagają się większej kontroli nad ruchem migracyjnym. Parlamentarny sekretarz frakcji FDP, Stephan Thomae, podkreślił, że Niemcy muszą mieć możliwość „odmawiania przyjmowania migrantów bezpośrednio na granicach, zwłaszcza tych, którzy powinni ubiegać się o azyl w innych krajach UE zgodnie z przepisami dublińskimi”. Konwencja dublińska zobowiązuje migrantów do składania wniosków o azyl w pierwszym państwie Unii Europejskiej, do którego dotrą, jednak wielu z nich przekracza kolejne granice, aby ubiegać się o azyl właśnie w Niemczech.
Decyzję rządu poparli politycy partii Zielonych, podkreślając, że Niemcy nie mogą naruszać prawa europejskiego i muszą zapewnić migrantom możliwość składania wniosków azylowych zgodnie z międzynarodowymi standardami. Zwrócili oni uwagę na konieczność długoterminowych rozwiązań, zamiast skupiania się na krótkoterminowych działaniach, takich jak kontrole graniczne. (M. Schulz)