Serwis Instytutu Zachodniego 6(129)/2020
ZAMIESZANIE WOKÓŁ WYBORU PREMIERA TURYNGII
#Turyngia #premier #rządkrajowy #FDP #CDU #AfD #DieLinke, #Kemmerich #Ramelow
W dniu 5.02.2020 r. posłowie do Landtagu Turyngii dokonali wyboru nowego premiera rządu krajowego. Dzień wcześniej lokalni liderzy Die Linke, SPD i Sojuszu 90/Zielonych podpisali uzgodnione wcześniej i zaakceptowane przez trzy partie porozumienie koalicyjne. Na czele rządu miał stanąć dotychczasowy premier Bodo Ramelow (Die Linke). Koalicja lewicowa nie dysponowała większością w Landtagu, spodziewano się jednak, że Ramelow zostanie wybrany w trzeciej turze głosowania, kiedy nie będzie konieczne uzyskanie bezwzględnej większości.
Kontrkandydata w osobie bezpartyjnego Christopha Kindervatera zdecydowała się wystawić AfD, również FDP rozważała wystawienie swego lidera Thomasa Kemmericha, ale tylko w sytuacji, jeśli w pierwszych dwóch turach żaden z kandydatów nie uzyska większości. W pierwszej i drugiej turze głosowania Ramelow wyraźnie pokonał Kindervatera, ale zabrakło mu trzech, a później dwóch głosów do uzyskania poparcia bezwzględnej większości izby (46 głosów). W trzeciej turze Ramelow został pokonany przez Kemmericha zaledwie jednym głosem (44 do 45), podczas gdy Kindervater nie otrzymał żadnego głosu. Tym sposobem Kemmerich głosami frakcji CDU, FDP i AfD został wybrany na stanowisko premiera Turyngii. O zwycięstwie Kemmericha zadecydowała postawa frakcji AfD, która porzuciła swego kandydata i zagłosowała za kandydatem FDP. Po raz pierwszy AfD miała bezpośredni wpływ na wybór premiera rządu krajowego. Tym ruchem AfD osiągnęła dwa cele: powstrzymała wybór lewicowego premiera, a równocześnie wymanewrowała frakcje CDU i FDP, czyniąc je współwinnymi całego zamieszania.
Kemmerich wygrał dzięki uzyskaniu chwilowej przewagi w parlamencie. Nie miał za sobą poparcia trwałej koalicji, ani konkretnego programu rządowego. Jego wybór wywołał w Niemczech prawdziwą burzę. Z wielu stron, m.in. z jego własnej partii i CDU, płynęły do niego apele o rezygnację, a cała sytuacja mogła doprowadzić do kryzysu w rządzie federalnym (SPD nie kryła oburzenia). W tej sytuacji 6.02.2020 r. Kemmerich ogłosił swą decyzję o rezygnacji ze stanowiska premiera rządu krajowego.
Turyngia w dalszym ciągu nie ma nowo wybranego premiera, a u władzy pozostaje dotychczasowy rząd B. Ramelowa w roli komisarycznego zarządu. Możliwe są dwa wyjścia z politycznego pata: ponowny wybór premiera lub rozpisanie przedterminowych wyborów (co proponuje FDP). Aby do wyborów doszło, najpierw 2/3 posłów musi zagłosować za samorozwiązaniem Landtagu. (PK)
https://www.mdr.de/thueringen/neuer-ministerpraesident-kemmerich-thueringen-100.html
DELEGALIZACJA W NIEMCZECH NEONAZISTOWSKIEGO UGRUPOWANIA COMBAT 18
#neonazizm #Combat18 #ekstremizm #terroryzm #skrajnaprawica #radykalizm #KrewiHonor
W dniu 23 stycznia br. niemieckie ministerstwo spraw wewnętrznych poinformowało o decyzji ministra Horsta Seehofera o delegalizacji skrajnie prawicowego ugrupowania Combat 18. Według organów bezpieczeństwa ugrupowanie to stanowi zagrożenie dla porządku konstytucyjnego RFN zarówno ze względu na inicjowane akty terroru, jak i doktrynalne nawiązywanie do ideologii nazistowskiej.
Bezpośrednią podstawą powyższej decyzji były wyniki rewizji w budynkach powiązanych z działalnością Combat 18 w sześciu krajach związkowych: Turyngii, Hesji, Brandenburgii, Meklemburgii-Pomorzu Przednim, Nadrenii Północnej-Westfalii i Nadrenii-Palatynacie. Cyfra „18” zawarta w nazwie ugrupowania nawiązuje do pierwszej i ósmej litery w alfabecie, czyli A i H, inicjałów Adolfa Hitlera. Combat 18 była często podejrzewana o stosowanie przemocy i uważana za zbrojne ramię neonazistowskiej sieci Krew i Honor działającej w wielu państwach europejskich. (SW)
https://www.tagesschau.de/investigativ/swr/combat18-101.html
https://www.tagesschau.de/inland/rechtsextremismus-verbot-combat-101.html
PETER ALTMAIER CHCE OBNIŻYĆ KOSZTY PAKTU KLIMATYCZNEGO DLA NIEMIECKIEJ GOSPODARKI
#Altmaier #Vestager #energetyka #emisje #CO2 #firmy
W związku z rosnącymi cenami energii i kosztami emisji CO2 rząd federalny walczy w Brukseli o ulgi finansowe dla firm, zwłaszcza dla przemysłu. W liście do unijnej komisarz ds. konkurencji Margarethe Vestager niemiecki minister gospodarki Peter Altmaier potwierdził stanowisko rządu federalnego w sprawie nowych wytycznych dotyczących pomocy państwa. Aby zapewnić konkurencyjność Europy i jednocześnie osiągnąć ambitne cele środowiskowe, takie jak wycofanie węgla z energetyki, Altmaier przewiduje wyższy udział rządowych dotacji. Jak napisał w swym liście: „Może być konieczne podjęcie środków w celu zrównoważenia rosnących kosztów dostaw energii dla zainteresowanych przedsiębiorstw". Będzie to rekompensata za rosnące ceny energii. Z drugiej strony pomoc państwa byłaby uzależniona od wydajności energetycznej konkretnych firm oraz ich inwestycji w zielone technologie.
Altmaier uznał, że dotychczasowy poziom pomocy firmom był niewystarczający. Jest to szczególnie widoczne np. w przemyśle hutniczym. Jednym ze sposobów radzenia sobie z rosnącymi kosztami emisji jest ucieczka firm do krajów trzecich. Dlatego Altmaier proponuje nałożenie „cła emisyjnego”, które miałoby zapobiegać zjawisku przenoszenia najbardziej emisyjnych gałęzi przemysłu i produkcji poza Europę (PSA).
PIERWSZE TARCIA W KONSERWATYWNO-ZIELONEJ KOALICJI W AUSTRII
#Austria #Kurz #Sophia #ÖVP #Zieloni #Anschober
Unijna operacja SOPHIA obejmuje działania zmierzające do ograniczenia nielegalnego przemytu ludzi i towarów do Europy oraz wspieranie morskich sił bezpieczeństwa Libii w szkoleniu i realizacji działań na rzecz ograniczenia nielegalnej imigracji. Kontynuacja operacji stała się kwestią sporną w austriackiej koalicji rządzącej.
Podczas wizyty w Berlinie (3.02.2020) Kanclerz Sebastian Kurz (ÖVP) ocenił, że SOPHIA nie osiągnęła swoich celów, a on sam jest przeciwny modelom działania, które nie są przydatne. Natomiast w ramach komentarza austriacki minister spraw społecznych z partii Zielonych Rudi Anschober powiedział w poniedziałek, że „z zadowoleniem przyjąłby wznowienie ratownictwa morskiego”. Minister spraw zagranicznych Alexander Schallenberg (bezpartyjny) gorzko skomentował to stanowisko, mówiąc, że „nie miało ono znaczenia dla republiki, ponieważ linia austriacka jest reprezentowana przez ministra spraw zagranicznych i nie wchodzi w zakres kompetencji Anschobera". Można to zinterpretować jako próbę ustawienia zielonego koalicjanta w szeregu.
Nasuwa się pytanie, czy Zieloni pozostaną bezkompromisową partią obrony praw człowieka? W mediach społecznościowych pojawiają się liczne oskarżenia o to, że partia koalicyjna porzuciła swój najważniejszy priorytet poza ochroną klimatu. Jak skomentował politolog prof. Peter Filzmaier, tak długo, jak nie ma napływu uchodźców jak w 2015 r., Zieloni nie muszą się męczyć z powodu ograniczonego kursu centroprawicy ÖVP. Jednak aby utrzymać swój autorytet i wiarygodność wśród wyborców, Zieloni będą zmuszeni do zdecydowanego działania na rzecz ochrony środowiska i przeciwdziałania zmianom klimatu. (PSA)
https://www.derstandard.at/story/2000114171984/koalition-wegen-eu-seenotrettung-auf-kollisionskurs
BERLINALE 2020 ‒ NAGRODA IM. ALFREDA BAUERA POD ZNAKIEM ZAPYTANIA
#Berlinale #Bauer #Alfred-Bauer-Preis #Grütters
Minister stanu ds. kultury Monika Grütters ogłosiła, iż jeśli potwierdzą się zarzuty stawiane wobec Alfreda Bauera, pierwszego długoletniego dyrektora Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Berlinale (1951-1976), o jego kontrowersyjnej przeszłości w okresie Trzeciej Rzeszy, wówczas zostaną wyciągnięte konsekwencje i zniesiona będzie nagroda festiwalu jego imienia Alfred-Bauer-Preis. Była ona przyznawana od 1987 r. dla filmu, który otwiera nowe horyzonty sztuki filmowej, odznacza się wyjątkową innowacyjnością i oryginalnością.
Informację o tym, że dawny szef Berlinale był, jako wysokiej rangi urzędnik Intendentury Filmowej Rzeszy, mocno uwikłany w działania ówczesnej władzy, podał do wiadomości tygodnik „Die Zeit”, powołując się na solidne dokumenty, do których dotarł w Archiwum Federalnym i Archiwum Krajowym Berlina. Wynika z nich, że Alfred Bauer był „gorliwym” członkiem SA; w czasie wojny silnie zaangażował się w realizowanie polityki Józefa Goebbelsa (miał przemożny wpływ na angaż aktorów, reżyserów i innych twórców filmowych; decydował też o tym, kto ma być przydzielony do zadań propagandowych, a kogo wysłać na front).
Odnalezione źródła rzucają zatem nowe światło na sylwetkę i narodowosocjalistyczną przeszłość Bauera, którą on starał się w okresie powojennym starannie zacierać. Jego wyjątkowa pozycja i decydująca rola w branży filmowej okresu Trzeciej Rzeszy nie była dotąd znana kierownictwu Berlinale, toteż zleciło ono sporządzenie naukowej ekspertyzy, która jeszcze raz oceni wiarygodność ostatnich doniesień.
W opinii Grütters zdarzenie to pokazuje, że „nasza historia wciąż nas dopada. I na to trzeba konsekwentnie i bardzo jednoznacznie reagować”, co też kierownictwo festiwalu uczyniło. „Rozrachunek z narodowosocjalistyczną przeszłością jest częścią naszej narodowej tożsamości”, oświadczyła Grütters, zaznaczając, że odnosi się to nie tylko do polityki, ale też do ważnych osobistości życia społecznego. (MWM)
GRETA THUNBERG JAKO WOSKOWA FIGURA W HAMBURSKIM PANOPTIKUM
#Thunberg #Panoptikum #Hamburg
Hamburskie Panoptikum, jedno z dwóch tego typu muzeów w Niemczech (drugie znajduje się w Berlinie), które istnieje już od 1879 r., wzbogaciło się ostatnio o nową figurę ‒ postać szwedzkiej uczennicy Grety Thunberg, inicjatorki ruchu Fridays for Future, która stała się dla wielu osób wzorem dla aktywnych działań na rzecz ochrony klimatu, jak podkreśliła Susanne Faerber, dyrektorka muzeum podczas prezentacji figury (29. 01. 2020 r.). Swym zaangażowaniem mającym na celu zmianę myślenia o polityce klimatycznej zyskała ona uznanie na całym świecie i dlatego zasługuje na to, by mieć swoje miejsce w Panoptikum, uzasadniała wybór jej postaci Faerber.
Woskowa postać Grety Thunberg, której autorem jest rzeźbiarz Gottfried Krüger, została usytuowana w centralnej części muzeum, nieopodal wejścia. Tak więc szwedzka uczennica stanęła obok takich postaci, jak: Albert Einstein, królowa Elżbieta II, Angela Merkel, Donald Trump, zespół Queen, czy Udo Lindenberg. Obecnie w Panoptikum znajduje się ponad 120 eksponatów uosabiających znane osobistości ze świata kultury i sztuki, sportu i polityki, z życia społecznego i historii. W czasie II wojny światowej większość z ok. 300 figur została niemal kompletnie zniszczona. (MWM)
https://www.rollingstone.de/greta-thunberg-wachsfigur-1898997/
